“Elke vorm van geestelijke groei, emotionele heling en persoonlijke ontwikkeling start met bewustwording.”
Iets over de levenswijze beginselen van ‘Begeleiding in bewustwording’.
Vrijheid via bewustwording
Wat betekent vrijheid, op de grote lijnen en van moment tot moment? Hoe kunnen we vrijer bewegen in beklemming oproepende omstandigheden? Via een levenshouding waarin bewustwording van ervaringen en van de ruime kwaliteit van gewaarzijn centraal staat. Ik ben, jij bent, we zijn…
Zinnelijk ervaren eigenwaarde
Hoe voelt eigenwaarde eigenlijk? Door de aandacht heel dichtbij de fysieke zinnelijkheid van het lichaam te houden, te voelen dat we zijn en hoe we zijn, komt de ontwikkeling van eigenwaarde binnen handbereik.
Open aanwezig zijn
Is dat niet waar leven op neerkomt, in alle eenvoud? Niet dat het zonder meer eenvoudig is. Het vraagt om tolerantie voor ellende, om veerkracht en organisatievermogen. Telkens opnieuw.
Nietsontziende helderheid
Is er iets? Dan wil het gezien worden. Het verdwijnt niet door je blik af te wenden, door het te ontkennen of vermijden. Die blik is bij voorkeur zachtmoedig, positief en doordringend, zodat er door de dingen heen kan worden gekeken naar de essentie ervan.
“Spiritualiteit in alledaagse, dichtbije proporties.“
Herken jezelf
In al je reacties op de omgeving, in je woorden en daden. Ze onthullen je capaciteiten, emoties, angsten, onzekerheden, energieën, verlangens, waarden en behoeften.
De waarde van toepassing
Hoe zorg je ervoor dat je opgedane kennis en inzichten kunt toepassen op de momenten waarop je vrijer, krachtiger, zorgzamer en authentieker wilt zijn? Wat is ervoor nodig om andere dingen te zeggen, andere dingen te dóen?
Zachte alertheid
Het creëren van die keuze- en gedragsruimte vraagt om het verhogen van je opmerkzaamheid. Het ontwikkelen van een waarnemend vermogen, een doorademende aanwezigheid, een geest die in staat is naar zichzelf te kijken, een lichaam dat sensitief is in het voelen van sensaties. Zo krijgt kennis de kans te transformeren tot van-zelf-stromende wijsheid.
“Je bent zelf je beste, meest continue leraar.”
Zelfregenererend vermogen
De begeleiding is gebaseerd op de premisse dat iedere persoon een (ongekende) mate van zelfhelend vermogen in zich draagt, passend bij diens capaciteiten. En zonder twijfel kernachtig goede intenties heeft.
Contextueel begrip
Hoe preciezer je kijkt, hoe meer het inzicht zich vormt dat expressies alleen in samenhang kunnen worden begrepen. Een organisme, een mens, een individu, een handeling, een woord, staat in relatie tot diens omgeving, historie en toekomst.
Intelligentie als (on)deugd
Je kunt je vermogens inzetten vanuit diverse intenties, en met diverse functies en effecten. Zo kunnen intelligentie, schoonheid, positiviteit, humor en kracht alle in a split second fungeren als afweer van pijn en ongemakkelijke gevoelens, misschien zonder dat die inzet bewust plaatsvindt. De vraag is, ultra samengevat: is dat wat je werkelijk wilt?
Taalgevoeligheid als kans
Originele taal kan ons nieuwe dingen laten zien. Repetitieve taal kan verwijzen naar oude ballast. Het bewust hanteren van taal is een belangrijk onderdeel van (doorlopende) bewustwording.
“Elke letter telt.”
De zin en onzin van reflectie
Leren via reflectie en het aanleren van nieuwe interpretaties is zeer waardevol. Bezwarende gedachten kunnen echter niet worden weg-gereflecteerd, omdat hun oorsprong ligt in de emotionele realiteit die de aanleiding vormt tot die betreffende cognities (en gedragingen).
Trouw aan gevoeligheden
Gevoeligheden blijven misschien wel een leven lang bij je en dat vraagt om blijvende aandacht voor die gevoeligheden. Daarom is het belangrijk om naast inhoudelijke reflectie het gevoelsbewustzijn te verdiepen en repetitieve gedachtepatronen te ontstijgen.
Bewustzijn van emotionele drijfveren
Elk woord dat je uit of denkt, is een signaal van je innerlijke vitaliteit van dat moment. Door zorgvuldig te luisteren en het gehoorde in context te plaatsen, kun je je bewust worden van het onbewuste dat gehoord wil worden.
Het leven is nu, het leren is nu
Soms bevinden we ons ongemerkt in de slipstream van het verleden. Daarom is het zinvol om de weerklank van historie in het heden te herkennen, ontmantelen en integreren. Het heden is dé plek om te onderzoeken, te veranderen, te genieten en te leren. Het initiatief voor de toekomst wordt daar genomen.
“Je hebt me aan het voelen gezet.”
Begaafdheid
Een hoger IQ, een hogere leeftijd, een opleiding of meer jaren ervaring monden niet per definitie uit in meer wijsheid. Die platte data zeggen van alles, maar niet alles.
Elk woord op zich, zo ook begaafdheid, is een talige representatie van een complex aan waarnemingen, een samenvattende beschrijving van een geheel aan kenmerken en ervaringen.
Mijn interesse gaat uit naar die persoonlijke ervaring. Iemands manier van zijn, de kenmerken van het denken, voelen en doen, diens emoties, motivaties, gedachten, gevoelens, levensreis en wensen voor ontwikkeling.
De perspectieven van (hoog)begaafdheid en (hoog)sensitiviteit kunnen waardevol zijn om iemands bestaan te begrijpen. Dat is dan ook de intentie.
Liever kijk ik (ook) door het oog van bewustzijnsontwikkeling. Van liefde, creativiteit en helderheid.
“Het kunnen beoefenen van geestelijke gezondheidszorg start bij het leren kennen van de eigen geest.”
Diagnoses
Het stellen van diagnoses is in mijn praktijk niet aan de orde, omdat ik daar niet toe bevoegd ben. Mijn indruk van diagnoses (in psychologie en psychiatrie) is dat ze ongewild kunnen leiden tot dogmatische verstarring; het beïnvloedt de waarneming en roept aannames op.
Ook vermoed ik dat diagnoses verleiden tot vereenzelviging ermee, omdat ze tegemoetkomen aan diepgevoelde emotionele behoeftes zoals veiligheid, zekerheid en erkenning. Mogelijk geldt dat voor zowel gever als ontvanger.
Daarmee kan een diagnose, hoe prettig en herkenbaar die ook wordt ervaren, hoogstens tijdelijk gemoedsrust geven. Die rust kan positieve effecten hebben, en nodigt uit om verder te kijken dan de diagnose.
Genuanceerd kijken
Een blik waarin de waarnemer bewust en actief blijk geeft van het besef zelf onderdeel uit te maken van die blik. Door steeds opnieuw openlijk, (zacht)moedig en nieuwsgierig te kijken. Dat vraagt om het ontwikkelen van tolerantie ten opzichte van de eigen binnenwereld, van onzekerheid, van niet-weten, om het loslaten van controle en het oefenen van overgave.