De vitaliteit van de coach zelf

Onderstaande tekst beschrijft een van de essentiële uitgangspunten voor hoe ik de rol van een begeleider in persoonlijke ontwikkeling (hulpverlener, coach, therapeut, psycholoog), en dus van mijzelf, zie.

Als ik mij open, kalm, veilig, vertrouwensvol, geliefd, energiek en krachtig voel, dan hoeft de persoon met wie ik in gesprek ben mijn waarde niet te bewijzen (dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dus op dat ‘doen’ kom ik hieronder terug).

Dan is er ruimte voor die persoon om zichzelf als veilig, vertrouwd, geliefd en zeker te (gaan) ervaren. Dit beoefenen van (een toenemende) autonome eigenwaarde heb ik veelvuldig kunnen doen toen ik nog als trainingsacteur werkte.

Lukt dit altijd? Betekent dit dat ik als mens, vrouw, begeleider immer 100% op de toppen van mijn kunnen functioneer? Nee, (natuurlijk) niet. Hoewel het antwoord wel afhangt van hoe ik die ’toppen’ definieer, nietwaar? Wat vraag ik van mijzelf en waar toets ik aan? Wat doe ik als ik vermoeid ben, of gespannen, en privé zaken me bovenmatig onrustig doen voelen? Hoe ga ik daarmee om in de setting van mijn praktijkruimte, waar ik cliënten ontvang?

Voorop staat dat ik zo bewust mogelijk aanwezig bent bij zoveel mogelijk van wat ik ervaar. Dat kan gepaard gaan met een talig besef, maar veelal is het woordeloos. Een innerlijke muur van trefzekere watten die alle interne en externe prikkels absorbeert.

Concreter: ik bemerk op hoe het die dag met me gaat. En vervolgens probeer ik daar niets aan te veranderen. Het niet te willen verbeteren, en het ook niet te verergeren. Ik accepteer het en richt mijn aandacht op die acceptatie.

En dan blijkt dat er onder de vermoeidheid, spanning en onrust ALTIJD bronvermogens aanwezig zijn. Zonder het woord ‘bronvermogens’ conceptueel dicht te timmeren, ik bedoel daarmee: helderheid, liefde, kracht, vreugde, schoonheid, kalmte, intelligentie, sensitiviteit. Vervolgens rust ik in de op dat moment meest aanwezige bronvermogens en put ik daaruit voor die dag.

In de ene sessie ligt dan het accent op rust en ontspanning, in de andere op nuchtere daadkracht en tempo, in weer een andere op cognitieve scherpte, in een andere op warmte of creativiteit. En we lachen ook wat af.

Zo ontstaat er voor mijn gesprekspartner een reële relatie-ervaring, waarin we vrijelijk kunnen blijven bewegen.

Want ‘ik ben ook maar een mens’ en het bevordert de gezondheid als mijn cliënten dat ook weten.

Opmerkingen en vragen zijn welkom in de reacties of via ilona@begeleidinginbewustwording.nl. 

—

Heb je interesse in een kennismakingsgesprek? Klik dan op deze stralende button.
Je vindt er een aanvraagformulier en beknopte info over vorm, locatie en duur van het gesprek.
Graag eens tot ziens! Vriendelijke groet, Ilona