“Van kleffe teksten
krijg ik jeuk”

“Van kleffe teksten krijg ik jeuk”

Cliënt: “Zo’n tekst als ‘Today is a gift. That’s why it is called the present’. Jak, daar krijg ik zo’n jeuk van, bijna een misselijk gevoel of in ieder geval kriebels, and not in a good way.”

Ik: “Haha hmm… oké. En welk verband leg je tussen die tekst en jouw gevoel?”

Cliënt: “Nou, dat het overdreven teksten zijn die ons voorschrijven dat we happy moeten zijn.”

Ik: “Ben je dan niet happy?”

Cliënt: “Daar gaat het niet om, het gaat erom dat die woorden misleidend zijn.”

Ik: “Misleidend, want…?”

Cliënt: “Ja, het is niet reëel om mensen voor te houden dat elke dag een cadeau is, dat is onzin.”

Ik: “Is dat wat de tekst doet en beoogt, denk je?”

Cliënt: “Nou, dat weet ik niet, maar het is wel het effect.”

Ik: “Op wie?”

Cliënt: “…ja… op mij oké, maar ik zal toch niet de enige zijn.”

Ik: “Ook al zou je de enige zijn, je bent waardevol om aandacht aan te besteden. Hoe wil je omgaan met het conflict tussen jou en de tekst?”

Cliënt: “Ik heb wel last van dat soort teksten, het zijn ook niet alleen spirituele quotes die me raken, het gebeurt eigenlijk overal. Mensen kunnen zo… dom zijn. En terwijl ik door al die situaties heen laveer, ik ben daar zoveel tijd en energie aan kwijt, mis ik… ALLES. Ik kom niet toe aan… het… ja, wat is het, het leven eigenlijk.”

Ik: “Ik vermoed dat je jezelf mist… en dat daar een mogelijkheid ligt om anders om te gaan met conflicten tussen jou en geschreven of mondelinge teksten.”

Cliënt: “Hoe dan?”

Ik: “Er zijn twee perspectieven die ik je wil voorleggen. Het eerste is doorgaan met wat je nu doet: het conflict omzeilen door je aandacht te laten afleiden door de tekst en je automatische reacties daarop. Wat er gebeurt, is dat je de tekst aanwijst als veroorzaker van jouw reacties erop. De jeuk en misselijkheid, de kriebels, worden geïnterpreteerd als reële aanwijzingen dat die tekst inderdaad misselijkmakend ís. Die keuze heeft als voordelen dat het humor aanzwengelt, we zullen er hoogstwaarschijnlijk andere kleffe teksten bij halen en daar om lachen, plus het is comfortabel en bevestigend, zie je wel die teksten zijn onzinnig, het ligt niet aan jou.

Een andere keuze is om naar jezelf te gaan luisteren tijdens je reacties op de omgeving. Dan verleg je je aandacht van de tekst zelf naar wat die tekst in jou oproept. De tekst zie je hoogstens als aanleiding van je gedachten en gevoelens. Je laat je niet afleiden door je eigen, eerste talige reacties, en ziet ze als signaal om naar jezelf te luisteren. Contact te maken met je gevoelens, te begrijpen welke verbanden je legt en welke pijn je projecteert op de tekst.

Na dat zelfonderzoek is er meer ruimte om andermans tekst waar te nemen en te plaatsen, wat kan leiden tot het inzicht dat die tekst inderdaad een zekere beperking in zich draagt. Dat kán, maar het hoeft je niet weg te houden van je eigen bewustwording. Op deze manier boor je je schoonheid aan.

Voor beide perspectieven is wat te zeggen, belangrijk is de overtuiging waarmee je kiest. Voor welke optie wil je vandaag gaan?”

Cliënt: “Ja, de tweede, maar ik ben bang om het te doen, ik weet dat het goed is, maar ik ben bang.”

Ik: “Volgens mij wijst dat erop dat je een doorvoelde, bewuste keuze aan het maken bent… Is er iets wat je fijn vindt nu je je bang voelt?”

Cliënt: “Nou, ik moet het gewoon even voelen denk ik. Je zei daarstraks ‘schoonheid’ en toen kwam er heel veel verdriet naar boven…”

Ik: “…”

Cliënt: “Ik weet niet waar dat verdriet vandaan komt.”

Ik: “En wat is je neiging in de omgang met je verdriet?”

Cliënt: “Tranen wegvegen, naar een verklaring zoeken, overheen praten, mezelf tot de orde roepen…”

Ik: “Als dat je neiging is, kan het helpen om het in de tegenstelling te zoeken…”

Cliënt: “Ook maar voelen dan…”

Ik: “Als beeld kun je voor ogen houden dat je je verdriet wilt leren kennen, dat je je verdriet volgt in plaats van dat het jou moet volgen.”

Cliënt: “Ik besef nu waarom die zogenaamd kleffe teksten me zo raken.”

Ik: “Oh?”

Cliënt: “Ze spiegelen me in een zachtheid en een vreugde die ik mezelf niet gun. En ik interpreteer ze als oppervlakkig en dat doet pijn, omdat ik zo verlang naar erkenning van mijn complexiteit en naar diepgaande relaties.”

Ik: “Die behoeften verdienen je aandacht, daar zit je invloed. Misschien laat die ‘oppervlakkigheid’ mogelijk juist extra ruimte voor jouw wijsheid?”

Cliënt: “Ja, dus ik moet door die pijn heen, zonder erin te verdrinken. Pfff oké… hashtag uitdaging.”

Dit blog is tevens gepubliceerd via Stichting Hoogbegaafd!.

Ilona:

Ben je na het lezen van dit blog benieuwd wat Begeleiding in bewustwording in jouw leven kan betekenen? Heb je de indruk dat je mijn hulp wilt bij 'iets' in jouw leven waar bewustwording het echte verschil gaat maken?

Overweeg dan een eerste sessie aan te vragen; dit is een volwaardige sessie van 90 minuten tegen een verlaagd tarief, waarin we kennismaken en je direct op inhoud en gevoel ervaart wat mijn begeleiding voor jou kan doen. Ook mogelijk is een gratis korte kennismaking van 30 minuten!